Το θέμα “Rauchen im Betrieb” (δηλαδή κάπνισμα στην εργασία) είναι γενικότερα ένα θέμα που ρυθμίζεται στην εργασιακή νομοθεσία (Arbeitsstättenverordnung, § 5). Βάσει αυτών των κανονισμών λοιπόν, οι μη καπνιστές έχουν το δικαίωμα να φροντίσει ο εργοδότης τους για την αποτελεσματική προστασία τους από τους κινδύνους του καπνού των καπνιστών για την υγεία τους.
Βέβαια στην εργασιακή νομοθεσία δεν διευκρινίζεται ακριβώς πως μπορεί να επιτευχθεί η αποτελεσματική προστασία των μη καπνιστών, αλλά ουσιαστικά αφήνει στην ευχέρεια των εργοδοτών να καθορίσουν τους αντίστοιχους κανόνες.
Ως μέτρα για την προστασία των μη καπνιστών λαμβάνονται μεταξύ άλλων ο διαχωρισμός των χώρων εργασίας των καπνιστών και των μη καπνιστών, η δημιουργία ειδικών χώρων καπνιστών ή ο καθορισμός περιοχών καπνίσματος ή η εξασφάλιση επαρκούς εξαερισμού.
Βέβαια οι απαγορεύσεις είναι δεδομένες, όταν οι καπνιστές εκτίθενται άμεσα στον καπνό του τσιγάρου των καπνιστών (π.χ. σε καφετέριες ή σε κοινές θέσεις εργασίας) ή σε χώρους, όπου ο εργαζόμενος έρχεται σε επαφή με το κοινό, όπως για παράδειγμα σε υπηρεσίες, τράπεζες, νοσοκομεία, ιδρύματα, μέσα μαζικής μεταφοράς κτλ.
Σε κάποιους χώρους το κάπνισμα μπορεί να επιτραπεί μόνο στο βαθμό που το επιτρέπει η φύση της επιχείρησης και το είδος της απασχόλησης (π.χ. σε ανοιχτούς χώρους).
Η φύση και η έκταση των μέτρων που λαμβάνονται για την προστασία των μη καπνιστών εξαρτάται από το πρόβλημα που μπορεί να δημιουργήσει ο καπνός.
Αγορά αυτοκινήτου από τη Γερμανία – Οι 19 δημοφιλέστερες ιστοσελίδες
Jobcenter: Τι ισχύει για άτομα κάτω των 25 σχετικά με τα Επιδόματα
