Το σενάριο περί «χαμένης δεκαετίας» για την Ελλάδα μετατρέπεται πλέον σε σενάριο «χαμένων δεκαετιών» – Η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας θα είναι μία πολύ αργή και σταδιακή διαδικασία, λένε οι τεχνοκράτες του Ταμείου – Προβλέπουν μείωση του δείκτη ανεργίας απ’ το 25% σήμερα στο 12% ως το 2040!
Η έκθεση του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους ως το 2060 δυστυχώς βασίζεται σε μία δυσοίωνη παραδοχή που μάλλον έχει περάσει στα “ψιλά” λόγω της υπερπληροφόρησης που υπάρχει αναφορικά με την εν εξελίξει διαπραγμάτευση: η ελληνική οικονομία είναι …«καμμένη γη».
Σύμφωνα με τις παραδοχές που χρησιμοποιούν οι τεχνοκράτες του Ταμείου ούτε η Απασχόληση, ούτε οι επενδύσεις θα μπορούν να προσφέρουν μακροπρόθεσμα τους προ κρίσης ρυθμούς ανάπτυξης στην ελληνική οικονομία και επομένως μόνο η αύξηση της ολικής παραγωγικότητας μπορεί να στηρίξει έναν αναπτυξιακό ρυθμό. Δυστυχώς όμως και αυτός, σύμφωνα με το Ταμείο δεν μπορεί να συνεισφέρει πολλά ώστε να επιτευχθούν σημαντικές αυξήσεις προσδιορίζοντας σε μακροπρόθεσμη βάση τον ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας μόλις στο 1,25%!
Με βάση τα όσα καταγράφουν οι αναλυτές του ΔΝΤ στην έκθεση το σενάριο περί «χαμένης δεκαετίας» μετατρέπεται πλέον σε σενάριο «χαμένων δεκαετιών», αφού η ανάκτηση της ικανότητας δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας θα είναι μία αργή και σταδιακή διαδικασία.
Είναι χαρακτηριστικό πως η πρόβλεψη του στο βασικό σενάριο για την προοπτική της ελληνικής οικονομίας κάνει λόγο για μείωση του δείκτη ανεργίας απ’ το 25% σήμερα στο 12% ως το 2040!
Μία πρόβλεψη μάλιστα στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η εκτίμηση για υπεργήρανση του πληθυσμού και μείωση του συνόλου του διαθέσιμου εργατικού δυναμικού της χώρας κατά 10% σε βάθος 40 ετών. Σημειώνεται ότι το 2008, πρώτη χρονιά – οριακής – ύφεσης της ελληνικής οικονομίας, ο δείκτης ανεργίας ήταν 7,9%!
Σύμφωνα με το ΔΝΤ η συμμετοχή του εργατικού δυναμικού στο ΑΕΠ της χώρας θα αυξηθεί σταδιακά απ’ το 68% σήμερα στο 73% περίπου μέχρι το 2060 (!), όσο είναι και στην Ευρώπη κατά μ.ο. σήμερα. Και αυτό με την υπόθεση ότι ως το 2060 ο δείκτης ανεργίας θα μπορούσε να μειωθεί ως το 6%.
Επίσης το Ταμείο εκτιμά ότι οι επενδύσεις στην Ελλάδα και η συνεισφορά τους στο ΑΕΠ δεν πρόκειται να φθάσουν στα προ κρίσης επίπεδα μακροπρόθεσμα! Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά πριν την κρίση το μερίδιο της συνεισφοράς των επενδύσεων, που σε πολλές περιπτώσεις στηριζόταν και σε εξωτερική χρηματοδότηση, είχε φθάσει το 20%. Πλέον κινείται στο 12% και μεσοπρόθεσμα προβλέπεται να ανακάμψει ως το 17%, επίπεδο πολύ χαμηλότερο απ’ τον ευρωπαϊκό μ.ο.
Ως εκ τούτου, σύμφωνα με το Ταμείο, μόνο η αύξηση της ολικής παραγωγικότητας μπορεί να προσφέρει μακροπρόθεσμα ανάπτυξη της οικονομίας. Κάτι που σημαίνει μεταρρυθμίσεις σε όλο το φάσμα της αγοράς για την πλήρη απελευθέρωση όλων των τομέων και των κλάδων αλλά και τη μεγαλύτερη ευελιξία των εργασιακών σχέσεων. Πράγματα δηλαδή για τα οποία ήδη πιέζει έντονα το Ταμείο. Είναι ενδεικτικό πως στην έκθεση μνημονεύεται μόνο η εργασιακή μεταρρύθμιση του 2011 ως αποτελεσματική «παρά τα πολλά νομοθετήματα» που έχουν περάσει απ’ την ελληνική Βουλή, και υπογραμμίζεται ότι «οι μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων» έχουν μείνει πίσω.
Σε αυτό το πλαίσιο και θεωρώντας ότι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος δεν μπορεί να επιτευχθεί το Ταμείο προβαίνει και στην πρόταση του για την άμεση και χωρίς όρους ελάφρυνση του χρέους για την Ελλάδα.
