Φραγκφούρτη: Επίθεση σε περαστικούς κοντά στην πόλη- 4 Τραυματίες
Γερμανία: Παράταση της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα- Μέχρι πότε ισχύει;
Μια συζήτηση με τον Colin Davidson, δημιουργό του πορτρέτου που φιλοξενήθηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού ΤΙΜΕ για το πρόσωπο της χρονιάς 2015
Το 2015 το περιοδικό TIME χαρακτήρισε την Άγγελα Μέρκελ ως την πιο ισχυρή προσωπικότητα της χρονιάς στον πλανήτη. Όπως πάντα, φιλοξένησε στο εξώφυλλό του το πορτρέτο της, με τον καλλιτεχνικό διευθυντή να αναθέτει το έργο αυτό στον ζωγράφο Colin Davidson. Ποιος είναι, όμως, ο καλλιτέχνης που κρύβεται πίσω από το εξώφυλλο του περιοδικού που είδαν μπροστά τους εκατομμύρια αναγνώστες;
Όπως μας λέει ο Colin, είναι κάτοικος του Μπέλφαστ στην Ιρλανδία. Πήρε με άριστα το πτυχίο του στις Καλές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο Ulster το 1988, πριν κατορθώσει να λάβει τον πρώτο τη τάξει έπαινο στη Διακόσμηση από το ίδιο πανεπιστήμιο το 1991. Μετά την αποφοίτησή του, ο Colin σημειώνει μια αρκετά επιτυχημένη καριέρα ως ένας σύγχρονος καλλιτέχνης, συμμετέχοντας σε πολλές εκθέσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και στην Ιρλανδία.
Η δουλειά του είναι σε δημόσιες και συνεργατικές συλλογές σε όλη την Ιρλανδία, και όχι μόνο, συμπεριλαμβάνοντας το Συμβούλιο Τεχνών για τη Βόρεια Ιρλανδία, το BBC, τη Βιβλιοθήκη Μπαρ στο Μπέλφαστ, την Εθνική Συλλογή Αυτοπορτρέτων του Λίμερικ της Ιρλανδίας, το Γραφείο Συλλογής Δημόσιων Έργων της Ιρλανδίας, την Κοινότητα Νομικών της Ιρλανδίας, το Πανεπιστήμιο Queen του Μπέλφαστ, το Μουσείο Ulster του Μπέλφαστ και πιο πρόσφατα, την Εθνική Γκαλερί της Ιρλανδίας στο Δουβλίνο, και την Εθνική Γκαλερί Πορτρέτων στην Ουάσινγκτον.
Μετά την αποφοίτησή του το 1991, ο Colin Davidson ξεκίνησε να ασχολείται με το γραφικό σχεδιασμό και την εικονογραφία. Το 1993 ίδρυσε τη δική του εταιρεία και έγινε μέλος της Προνομιακής Κοινότητας των Σχεδιαστών το 1995. Από το 2000 αφιερώνει τον χρόνο του ολοκληρωτικά στη ζωγραφική. Τα τελευταία χρόνια, τα θέματα του Colin εμπνέονται από το αστικό τοπίο, εστιάζοντας κυρίως στο Μπέλφαστ, μέσω πολύπειρων πολυεπίπεδων ζωγραφιών αντανακλάσεων, σε πορτρέτα – συχνά διάσημων προσωπικοτήτων, αλλά και απλών ανθρώπων της πόλης.
Η τελευταία του ολοκληρωμένη δουλειά, μία συλλογή μεγάλης κλίμακας πορτρέτων συγγραφέων, μουσικών και ηθοποιών, περιλαμβάνει απεικονίσεις του Λίαμ Νίσον, του Μπραντ Πιτ, της Μαίρη Τζόουνς, του Πολ Μπράντι, του Μάικλ Λόνγκλεϊ κλπ. Μέρος της δουλειάς του Colin εκτίθεται στο Λυρικό Θέατρο, όπου προσωπικά παρουσίασε τη δουλειά του στη βασίλισσα και στον πρόεδρο της Ιρλανδίας κατά τη διάρκεια της βασιλικής επίσκεψης στη Βόρεια Ιρλανδία το 2012. Αυτά τα πορτρέτα είναι πλέον αναγνωρισμένα παγκοσμίως.
Το πορτρέτο του Duke Special κέρδισε το Βραβείο της Αμερικανικής Επιτροπής και της Ιρλανδικής Κριτικής Τέχνης στη Βασιλική Ακαδημία στο Δουβλίνο το 2010. Το πορτρέτο του για το Μπράιαν Κέννεντι τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο της Βασιλικής Ακαδημίας του Ulster, στο Μπέλφαστ τον Οκτώβριο του 2011. Επίσης, το 2011 το πορτρέτο του Colin για τον Γκλεν Χάνσαρντ επιλέχθηκε να εκτίθεται στο ΒΡ Βραβείο Πορτρέτου στην Εθνική Γκαλερί Πορτρέτων στο Λονδίνο. Το ετήσιο BΡ Βραβείο Πορτρέτου είναι η πιο σημαντική έκθεση πορτρέτων στον κόσμο, προωθώντας την καλύτερη μοντέρνα ζωγραφική. Ο Colin θήτευσε ως πρόεδρος της Βασιλικής Ακαδημίας των Τεχνών του Ulster από το 2012 έως το 2015.
Παγκόσμιο ενδιαφέρον παρουσιάζει η σπουδαία του συλλογή “Silent Testimony”. Όπως τονίζει στο βίντεο που ακολουθεί, «τα πορτρέτα της συλλογής του “Silent Testimony” είναι από ανθρώπους που έχουν να πουν τις ιστορίες τους για όσα υπέφεραν και όσα πέρασαν και έζησαν στις Tαραχές στην Ιρλανδία. Ήταν μια ευκαιρία για αυτούς τους ανθρώπους να εξωτερικεύσουν όσα έζησαν και ένιωσαν εκείνη την περίοδο. Προσπάθησα να εκφράσω την ανθρώπινη απώλεια από τις διαμάχες, το πένθος, μία αίσθηση ανάμνησης του παρελθόντος με ένα μελαγχολικό τόνο που αφήνει μια συναισθηματική περιέργεια σε όσους βλέπουν τα πορτρέτα της συλλογής. Στο τέλος της δουλειάς μου έμεινα με την αίσθηση ενός “προνομίου” με τη συνάντηση αυτών των ανθρώπων που είχαν να πουν από μία ιστορία τα συναισθήματα της οποίας εκφράζονται στα πορτρέτα τους».
Σκεφτήκατε καθόλου την Ελλάδα όταν δημιουργούσατε το πορτρέτο της Άγγελα Μέρκελ για το περιοδικό TIME;
Όχι ακριβώς! Αλλά γνώριζα τις σύγχρονες απόψεις της καγκελαρίου Μέρκελ, ειδικά για την Ευρώπη και τους μετανάστες και τις επιπτώσεις στην Ελλάδα και την Τουρκία.
Ποιο είναι το καλύτερο σχόλιο που ακούσατε για αυτό το πορτρέτο;
Το καλύτερο σχόλιο είναι ότι με κάποιον τρόπο, το πορτρέτο συνέλαβε το πνεύμα της ανθρωπιάς και της συμπόνιας της κ. Μέρκελ, κάτι που μια φωτογραφία δεν θα μπορούσε να περιγράψει. Η κ. Μέρκελ δεν μου εξέφρασε κάποιο σχόλιο ή τη γνώμη της σχετικά με το συγκεκριμένο πορτρέτο της.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας πορτρέτο και γιατί;
Κάθε πορτρέτο είναι διαφορετικό. Προσωπικά, το πιο σημαντικό σώμα δουλειάς είναι η «Σιωπηλή Μαρτυρία» (“Silent Testimony”) – ένα σώμα ζωγραφισμένων πορτρέτων που περιγράφει 18 ανθρώπους, καθένας από τους οποίους έχει υποφέρει την απώλεια κατά τη διάρκεια των ταραχών στη Βόρεια Ιρλανδία. Αυτή είναι η κληρονομιά όλης της Σύγκρουσης – εκείνων που έμειναν πίσω για να αντιμετωπίσουν το πένθος και την απώλεια όταν παύει η μαχητικότητα και η κοινωνία προχωράει μπροστά. Μεγάλωσα στο Μπέλφαστ και είχα την εμπειρία να ζήσω τις Ταραχές από πρώτο χέρι.
Τι χρειάζεται ένα πρόσωπο για να είναι όμορφο σε ένα πορτρέτο και τι θαυμάζετε όταν κοιτάτε ένα πρόσωπο;
Αυτό είναι ασήμαντο για μένα. Δεν με ενδιαφέρει η εξωτερική ομορφιά.
Πώς ξέρετε ότι ένας πίνακας έχει φτάσει στην ολοκλήρωση;
Ποτέ δεν είναι ολοκληρωμένη μια ζωγραφιά. Απλά, φτάνω στο σημείο όπου η ζωγραφιά και η ομοιότητα είναι σε ισορροπία και αποφασίζω να αφήσω τη ζωγραφιά.
Από ποιους ζωγράφους έχετε επηρεαστεί μέχρι στιγμής στην καριέρα σας;
Ο Ρέμπραντ, ο Πιέρρο Ντελ’ α Φρανσέσκο, ο Nτε Κούνινγκ, ο Σούτινε και ο Ντεγκά ήταν εκείνοι που με επηρέασαν από πολύ νωρίς στην τέχνη της ζωγραφικής.
Κατά τη γνώμη σας, ποιες είναι οι ομοιότητες και ποιες οι διαφορές μεταξύ ενός ζωγραφισμένου πορτρέτου και μίας φωτογραφίας πορτρέτου στην εκφραστικότητα;
Δεν υπάρχουν καθόλου ομοιότητες! Είναι πολύ διαφορετικά! Μία ζωγραφική μπορεί να αιχμαλωτίσει ένα πνεύμα. Πόσες φορές έχουμε βγάλει φωτογραφίες μία ωραία σκηνή ή ένα ηλιοβασίλεμα και έχουμε βρει αργότερα ότι η φωτογραφία δε δείχνει την πραγματικότητα της ομορφιάς που είδαμε από πρώτο χέρι; Το ίδιο συμβαίνει και στη φωτογραφία ενός προσώπου. Χρειάζεται έναν πολύ εξειδικευμένο φωτογράφο για να συλλάβει το πνεύμα στη δουλειά του. Ως ζωγράφος, ξοδεύω μερικούς μήνες δουλεύοντας στους πίνακες. Οι πίνακες εξελίσσονται, ειδικά αν αφήσεις χώρο στον πίνακα μόνο του για να μπει το πνεύμα μέσα του.
Φραγκφούρτη: Επίθεση σε περαστικούς κοντά στην πόλη- 4 Τραυματίες
Γερμανία: Πρόστιμο εάν οδηγείτε με Μάσκα- Τι πρέπει να προσέξετε;
