Συζήτηση στη Βουλή για την κατάσταση της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στη Γερμανία

Ερώτηση για την κατάσταση της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στο εξωτερικό κατέθεσαν στη Βουλή προς τον υπουργό Παιδείας οι βουλευτές του ΚΚΕ Γιάννης Γκιόκας, Γιάννης Δελής και Σταύρος Τάσσος.

Αναλυτικά η Ερώτηση έχει ως εξής:

«Η πολιτική υποβάθμισης της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στο εξωτερικό που ακολουθούν οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια συνεχίζεται και φέτος. Την ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες εργαζόμενοι αναγκάστηκαν, είτε τώρα είτε παλιότερα, να εγκαταλείψουν τη χώρα για να μπορέσουν να επιβιώσουν, η Ελληνική Κυβέρνηση δίνει ακόμα ένα χτύπημα στην ήδη κουτσουρεμένη εκπαίδευση των παιδιών τους. Με το νέο νόμο η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική απαξίωσης και υποχρηματοδότησης της Ελληνόγλωσσης Εκπαίδευσης που άνοιξαν οι προκάτοχοί της. Ανοίγουν ουσιαστικά διάπλατα τις πόρτες στους ιδιωτικούς φορείς που μπορούν πλέον να αλωνίζουν ως επίσημοι εκπρόσωποι του κράτους και να δημιουργούν σχολεία, να παρεμβαίνουν στο περιεχόμενο, να βάζουν δίδακτρα κλπ. Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, εκκλησία, κοινότητες, ιδρύματα (εφοπλιστών και βιομηχάνων), σωματεία, νομικά ή φυσικά πρόσωπα κλπ. μπορούν πλέον να πάρουν αυτό το “βαρίδι’ από την πλάτη του Ελληνικού Κράτους.

Στάχτη στα μάτια των Ελλήνων εργαζομένων αποτελεί και η δήθεν σταδιακή μετατροπή των Ελληνικών Σχολείων σε δίγλωσσα. Θέλουν τα παιδιά μας αναλώσιμο εργατικό δυναμικό προσαρμοσμένο στις ανάγκες της αγοράς και έτσι στη Γερμανία τα δίγλωσσα σχολεία θα παρέχουν απολυτήριο ισάξιο όχι του Γερμανικού Γυμνασίου αλλά του Γερμανικού Gesamtschule ή Realschuleή Hauptschule, των κατώτερων γερμανικών σχολείων. Αυτό φυσικά εναρμονίζεται πλήρως με το Γερμανικό Εκπαιδευτικό Σύστημα που αναπαράγει τις ταξικές διαφορές και τις ενισχύει, αφού τα παιδιά της εργατικής τάξης δεν έχουν δικαίωμα στην ολοκληρωμένη μόρφωση αλλά αναγκάζονται από τα 10 τους χρόνια να φοιτούν σε κατώτερα σχολεία. Το “θετικό” λοιπόν βήμα για την Ελληνική Κυβέρνηση είναι η παράδοση των Ελληνόπουλων στο βωμό του γερμανικού κεφαλαίου. Η κυβέρνηση μάλιστα με το νέο νόμο διορίζει συντονιστές που θα ελέγχουν πώς θα κάνουν τη δουλειά τους οι εκπαιδευτικοί συνάδελφοί τους, θα πρέπει να έχουν ικανότητες manager, να δείχνουν “προθυμία εφαρμογής νέων μεθόδων οργάνωσης λειτουργίας και αποδοτικότητας” ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς. Ταυτόχρονα συνεχίζει το καθεστώς ομηρίας του διορισμού των ομογενών καθηγητών ως ωρομίσθιοι, ενώ καλύπτουν πάγια κενά κάθε χρόνο. Δημιουργεί τους εργαζόμενους-λάστιχο που θα τρέχουν από σχολική μονάδα σε σχολική μονάδα και από πόλη σε πόλη. Κάνει λόγο για “δυνατότητα” ενίσχυσης της Ελληνόγλωσσης Εκπαίδευσης και όχι για υποχρέωση. Βάζει προϋποθέσεις λειτουργίας που ξεπερνάνε κάθε προηγούμενο π.χ. 50 μαθητών ανά σχολική μονάδα κλπ.

Για άλλη μια χρονιά λοιπόν ξεκίνησε το σχολικό έτος και τα προβλήματα στα Ελληνικά ή Δίγλωσσα σχολεία της Γερμανίας αντί να λύνονται διογκώνονται. Σε όλα τα κρατίδια χωρίς καμία εξαίρεση η κατάσταση είναι πλέον αφόρητη:

Πληρωμή υπέρογκων ποσών σε ενοίκια για αμφιβόλου καταλληλότητας κτιριακά συγκροτήματα που στεγάζουν τα Ελληνικά Σχολεία με ταυτόχρονη εγκατάλειψη της προσπάθειας ανέγερσης του Ελληνικού Σχολείου στο Μόναχο.

Απειλή για οριστική απώλεια του Ελληνικού Σχολείου του Μονάχου από το Υπουργείο Παιδείας και της πιθανής αποζημίωσης για την ελληνική πλευρά.

Μη λειτουργία νηπιαγωγείου στη Νυρεμβέργη λόγω εκδίωξής του από το χώρο. Ελλείψεις σε εξειδικευμένο διδακτικό προσωπικό. Ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και βιβλία.

Αυτή η κατάσταση οδήγησε και στην κατάληψη του Προξενείου στη Στουτγκάρδη από γονείς, μαθητές και καθηγητές.

Ερωτάται λοιπόν ο κ. υπουργός:

– Τι σκοπεύει να κάνει με βάση τις ελλείψεις των σχολείων σε εκπαιδευτικό προσωπικό αλλά και σε υλικοτεχνική υποδομή π.χ. βιβλία;

– Τι σκοπεύει να πράξει για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των γονιών και παιδιών στην περιοχή της Βάδης – Βυρτεμβέργης;

– Ποιες οι ευθύνες για την απώλεια του συγκροτήματος στο Μόναχο; Ποιος θα αναλάβει την πολιτική και ποιος την αστική ευθύνη για το θέμα; Μπορεί ο υπουργός να δικαιολογήσει την ανοχή στις καθυστερήσεις ανέγερσης και τους χειρισμούς των εντεταλμένων για το θέμα; Ένα κτιριακό συγκρότημα αξίας εκατομμυρίων ευρώ δεν εγκαταλείπεται στην τύχη των εργολάβων και των κάθε λογής κορακιών. Πώς έγινε δυνατό να συνεχίζεται το “περίεργο” καθεστώς καθυστερήσεων στην ανέγερση και τελικά το έργο να ακυρωθεί;

– Πόση είναι η επιστροφή χρημάτων από το Βαυαρικό κράτος προς την ελληνική πλευρά για την ακύρωση της συμφωνίας ανέγερσης του Ελληνικού Σχολείου στο Μόναχο; Θα εφαρμοστούν οι ρήτρες παράδοσης του έργου (οικονομικές ποινές) – αν υπάρχουν τέτοιες στους υπεύθυνους για την καθυστέρηση του έργου;

– Τα χρήματα που θα επιστραφούν θα διοχετευθούν στην Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση στη Βαυαρία/Γερμανία; Θα ενισχυθούν τα Τμήματα Μητρικής Γλώσσας; Υπάρχει σχέδιο για ανεύρεση άλλου ιδιόκτητου χώρου στέγασης των Ελληνικών Σχολείων;

– Τι σκοπεύει να κάνει για τη στέγαση του νηπιαγωγείου στη Νυρεμβέργη;».