Πολλοί δεν ξέρετε τι να κάνετε: να κάνετε ότι δεν βλέπετε ή να επέμβετε; Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να βοηθήσετε το παιδί.
Ο κίνδυνος για την υγεία του παιδιού μπορεί να προκληθεί από τους γονείς ή τρίτα πρόσωπα με σωματική, πνευματική ή συναισθηματική βλάβη. Σύμφωνα με τη νομολογία του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου, δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη σωματική, ψυχική ή συναισθηματική κακοποίηση του παιδιού.
Πιθανές μορφές κακοποίησης των παιδιών είναι συγκεκριμένα:
► Παραμέληση.
► Κακομεταχείριση.
► Σεξουαλική βία.
► Ανεπαρκής προστασία έναντι κινδύνων από τρίτους.
Είναι σαφές, ότι εάν μια μητέρα χτυπάει το παιδί της, τότε υπάρχει κακομεταχείριση. Αλλά και η υποβάθμιση ενός παιδιού από προσβολές μπορεί ήδη να αποτελεί απειλή για την παιδική ηλικία. Εξαρτάται πάντα από τη σοβαρότητα της βλάβης στο παιδί. Η παραμέληση παρατηρείται συνήθως στα ρούχα. Για παράδειγμα εάν το παιδί φοράει πάντα το ίδια ρούχα και αυτά είναι βρώμικα. Επίσης εάν το παιδάκι δεν έχει φαγητό να φάει στο σχολείο είναι σημάδι συναγερμού.
Σε κάποιες περιπτώσεις δεν χρειάζεται να ειδοποιήσετε αμέσως την κοινωνική λειτουργό ή την αστυνομία.Για παράδειγμα, ακούτε τη γειτόνισσα να μαλώνει έντονα το παιδί της. Απλά απευθυνθείτε στον γονέα ανοιχτά και ειλικρινά, χωρίς να την προσβάλλετε. Εάν μπορείτε να προσφέρετε και βοήθεια, κάνετε θαύματα!
Εξαίρεση: Αν υποψιάζεστε σεξουαλική βία, μην απευθυνθείτε στον υποτιθέμενο δράστη, αλλά αναφέρετε τις πληροφορίες στις αρχές. Διαφορετικά, θα μπορούσε να ασκήσει πίεση στο παιδί.
Σε περίπτωση που δεν είστε σίγουροι, μπορείτε πρώτα να συμβουλευτείτε ένα άτομο της εμπιστοσύνη σας. Μερικές φορές μπορεί κάποιος να μην εμπιστεύεται τις δικές του αντιλήψεις. Μπορεί να είναι ένας άλλος γείτονας ή ο δάσκαλος του παιδιού. Μην προχωρήστε περισσότερο, καλέστε τα Κέντρα Εκπαίδευσης Συμβουλευτικής ή το κοντινότερο σε σας Γραφείο Νεότητας. Μπορείτε να το κάνετε εντελώς ανώνυμα, χωρίς να υποδείξετε το γείτονα.
Καλύτερα να καλέσετε δύο φορές, παρά καμία και να έχετε τύψεις. Μην ανησυχείτε, η αστυνομία δεν επεμβαίνει αμέσως. Υπάρχουν ειδικοί στα τηλέφωνα που μπορούν να αξιολογήσουν την κατάσταση. Και φυσικά, παρέχουν πολύτιμες συμβουλές για το πώς θα μπορούσατε να συμπεριφέρεστε.
Εάν ξεκινήσει μια εξέταση από το γραφείο ευημερίας των νέων, τα μέλη του προσωπικού θα έρθουν σε επαφή για να αποκτήσουν μια εικόνα της κατάστασης. Εάν οι γονείς χρειάζονται πραγματικά βοήθεια, προτείνονται μέτρα. Εάν οι γονείς καταλάβουν το “λάθος” τους, γίνονται μερικοί έλεγχοι ακόμη. Εάν οι γονείς αρνούνται να δεχθούν οποιαδήποτε προσφορά και θέτουν σε κίνδυνο την ευημερία των παιδιών, το γραφείο ευημερίας των νέων μπορεί, μεταξύ άλλων, να οργανώσει προσωρινή μεταστέγαση του παιδιού σε άλλη οικογένεια ή σε κέντρο περίθαλψης παιδιών.
Τέλος, δεν υπάρχει γενική υποχρέωση αναφοράς, εκτός εάν υπάρχει βάσιμη υποψία παιδικού κινδύνου, βάση σχεδίου. Ωστόσο, σε ορισμένες ομάδες προσώπων πρέπει να γίνεται αναφορά. Αυτό ισχύει για τους ειδικούς στην πρόνοια και την παιδεία (π.χ. καθηγητές), τους γιατρούς, τις μαίες και τα άτομα που είναι υπεύθυνα για τη φροντίδα και την εποπτεία των παιδιών, των εφήβων και των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Αγορά αυτοκινήτου από τη Γερμανία – Οι 19 δημοφιλέστερες ιστοσελίδες
Jobcenter: Τι ισχύει για άτομα κάτω των 25 σχετικά με τα Επιδόματα
